Sarpedon 8b+

2017-2018 kış hedeflerimden biri de ilk 8b+(10+) rotamı çıkmaktı. Aralık'ın başlarında Geyikbayırı'na geldikten sonra tekrar kayaya alışma tırmanışları ve Süpernova'yı (8a+) çıkınca zamanı geldi deyip Trebenna Sektör'deki Sarpedon rotasını denemeye başladım. Bu rotayı seçmemin sebebi hem geçen sene bir kez denemiş olmam hem de Geyikbayırı'nın en çok çıkılan 8b+'sı olması.
Rota iki kilitten oluşuyor ve ilk kilitle birlilte zorluk 8a civarı. Sonrasında ise çok iyi bir dinlenme ve asıl kilide giriş. Rotayı ilk denememde her iki kilidinde tek bir hamlesini dahi çözemedim. İkinci günde alt kilidi yapabildim. Üçüncü günde ise üst kilidin en zor hamlesi olan sloba gidişi yapabildim. Bakalım birleştirebilecek miyim derken ilk kilitten düşünce daha garanti bir çözüm aramaya başladım. Çok kötü bir kırık tutamağı parmak uclarımla sıkmak ya da kredi kartı inceliğinde bir koloneti sıkıp bir sonraki pozisyona kadar beni taşımasını ümit etmekten başka seçenek görünmüyor ancak ikisini de tutmayı başaramadım. Başka ne tutulabilir derken ikisinin ortasında tutamak bile olmayan bir yüzey baş parmağımı da koyunca epey iyi hissettirdi. Oradan aldığım güçle sol burun takıp sol el berbat bir alt tutuş ve büyük kolonete atlayış. Alt tutuşa da bir baş parmak pozisyonu bulunca bu kilit daha da kolay hissettirdi ve buradan bir daha düşmedim.
Rotada 6. günümde ilk defa ilk kilidi düşmeden geçip can çekişerek de olsa mağaraya dinlenmeye girdim ancak ilk kilidin alt tutuşundan kolonete patlarken sol omzumu incittim. Mağarada dinlenirken acının geçmesini bekledim ama nafile. Buraya kadar da ilk defa temiz gelmişim bırakmak istemiyorum deyip ikinci kilide girdim ve sloba kalkarken düştüm. Dinlenme zamanı deyip bir süre farklı rotalar ve az yüklemeler yapıp geri döndüm.
7., 8., 9. günler ve ben sürekli sloba kalkıştan düşüyorum. Şimdiye kadar bir rotada gördüğüm en vahşi hamle. Berbat bir sol alt tutuş, berbat bir top krimp ve idare eder bir sloba atlayış. Ya var ya yok hamlesi. Sürekli buradan düşünce biraz ümitsizliğe kapılmadım değil ama denemelerin gittikçe akışkanlaşması ve bir tık daha iyi olması bana ümit verdi. Bir çok yerde sadece başparmağımı koyacak bir yer bulunca tutuşun ne kadar iyileşebildiğini hayretle farkediyorum. İki gün tırmanış bir gün dinlenme, arada başka rotaları deneme, omuz incinmesi derken Sarpedon denemeleri bir aya yaklaştı. Bana emniyet alırken boynu tutulan, tırmanıştan soğuyan arkadaşlar oldu:) Ama artık çok yakın hissediyorum ve doğru anı bekliyorum.
Gün 10. 19 Ocak 2018. Hava açık ve kuru, rüzgar esiyor. Mis. Kampın ortak mutfağına geçip Tugay'ı benimle Trebenna ya gelmeye ikna ettim. Freedom is A Battle 7a ve Greek Gift 7b ısınma rotalarında elimi toz torbama bile sokmadım, hava o kadar nefis. İlk denememde ilk defa slobu yakaladım ve monolara geçerken biraz da heyecandan düştüm. Sıkıntı yok çünkü slobu yakalamak bana müthiş özgüven verdi. 40-45 dakika dinlenmeden sonra tekrar rotaya girdim. Sloba gelene kadar gıkım çıkmadı akıyorum hamlelerde ve slobu yakalayıp baş parmağımla kitleyip sol elimle iki parmak deliği yakaladım, sağ elimle mono alttutuşa düşerken ilk haykırma çıktı. Ve kilidin çıkışındaki ince kolonet hattına geldim. Buradan sonra klibi filan unut istasyona git. Tugay'ın sesini duydum 'Sakın ordan düşme bir daha oraya gelemezsin'. Son zor hamle ve istasyon klibini yapıyorum. Aklımdan geçen tek şey 'Allah'ım 10+ çıktım'. Ve tabi sevinç çığlıkları. İnince Tugay'la sarıldık. 'Olum 10+ çıktın lan'.
Tırmanışa başlamamın dördüncü yılında bu zorlukta bir çıkış yapmak bir yandan, hayatımı tamamen tırmanış ve buna bağlı doğada yaşamaya dönüştürmüş olmamın karşılığını almış olmak bir yandan, yaptığım bedensel ve duygusal fedekarlıklar öte yandan bu tırmanışı eşsiz bir yere koymamı sağladı. Teşekkürler.
Sarpedon'u denerken ve çıktıktan sonra yaptığımız çekimlerle güzel bir kısa film oluşturduk. Zevkle seyretmeniz dileğiyle.https://youtu.be/aMBZ2V2N-Oo