İspanya'da Tırmanış Dolu Bir Ay - 1 - Siurana, Margalef

Kaya tırmanışına başladığım zamandan beri hep vidyolarını gördüğüm İspanya'nın zorlu tırmanış bölgelerine gitmek hayalimdi. Birkaç kez niyetlenmeme rağmen maddi imkansızlık biraz da cesaretsizlik beni alıkoymuştu. Bu sene ise kesin gitmeliyim dedim ve altı ay öncesinden biletimi aldım hem de gidiş dönüş (Pegasus' tan 370 tl). Tabi ortada ne vize var ne para ama olsun biletler zaten ucuz gidemesem de içim yanmaz deyip para kazanacak bir iş bulmanın yolunu tuttum ve bir süre sonra bir çok tırmanışçı gibi benim de yolum endüstriyel dağcılığa düştü. Cam silme, sahne kurma, led döşeme, güvenlik ağı germe bir yandan da schengen vizesinin bitmek bilmeyen belgelerini toparlama derken son bir ay geldi çattı. Bir yandan da İspanya planımdan bahsedince tamam ben geliyorum diye heyecanlanan A.Yasir Sarın ve Tugay Elbasan da hazırlıklarına devam ediyorlar. Yasir'in yeşil pasaportu olduğundan vizeye ihtiyacı yok. Tugay'la ben ise oradan oraya koşturuyoruz. Bu aşamada AKUT Spor Kulübü'nün ve Cheesecake Moda firmasının bize sponsor olması da bizi epey rahatlattı. Biz direk Barcelona'ya uçacağımızdan İspanya schengen vizesine başvurduk ve vize firması ile yaptığımız istişareler sonrası bir aylık vize talep etmeye karar verdik (Vize Ücreti her şey dahil 500tl). Kaya tırmanışı için gideceğimizi anlatan bir niyet mektubu, sporcu lisanslarımız ve hesaplarda 10 bin tl civarı para gösterince 3 ay içerisinde geçerli olmak üzere 45 gün çok girişli vizelerimizi aldık:) Tabi bu olduğunda uçuşumuza altı gün kaldığından her şeye hız verdik ve 15 Ekim 2017 Pazar sabahı Barcelona havalimanına uçtuk ve macera başladı. İspanya'da tırmanış için araç şart çünkü tırmanış bölgelerinin birbirinden uzaklığı veya kampinglerden sektörlere ulaşım her gün yürünecek cinsten değil. Biz de bunu bildiğimizden daha gelmeden kiralık araçlara bakmaya başlamıştık ancak son ana kadar netleşmeyen vize işlemleri filan derken bu iş havalimanına kaldı. İnternette gördüğümüz 30 günlük araba kiralama fiyatlarından burada eser yok. Bir yandan da hiçbirimizde yeterli limitli kredi kartının olmaması işi biraz zora soksa da 400 euro olan kiralama fiyatını benim banka kartıyla, depoziti de Tugay'ın 1500 tl lik kredi kartıyla çözdük. Yani internette 1000 euro yazan depozit fiyatları yüzyüze gelince 300 euro da olabiliyor. 2017 model Volkswagen Polo'muzu havalimanından alıp doğru Siurana'ya yola çıktık. Bu arada 24 yaş ve altındaysanız günlük ayrıca ücret isteniyor bu yüzden işlemleri benim ehliyetim üzerinden yaptık ve kiralama için uluslararası ehliyete ihtiyacınız yok.

Barcelona BCN Havalimanı'nda maceraya hazırız. 

Havalimanı'ndan Siurana 140 km civarı ve otobandan giderken 10 euro civarı bir yol parası ödedik. Doğruca Campingsiurana'ya gittik, amacımız ev kiralamaktansa burada uygun fiyata bungolow kiralayıp diğer tırmanışçılarla bir arada olmaktı. Ancak mutfağı ve tuvalet-duşu olan bir bungolowa günlük 60 euro(uzun kalırsak 54 euro) fiyatını duyunca farklı çözümler aramaya başladık. Kampingde kişi başı 12 euroya kalabileceğimiz yatakhane tarzı odalar var fakat yemek yapabileceğimiz bir ortak mutfak yok. Kampın restoranında yemek ise bizi uzun vadede zora sokabilir. Tek çözüm airnb.com dan ev kiralamak ve biz de başladık ev sahiplerine yazmaya, fiyatlar günlük 50 euro civarı. Akşam da basınca sadece uyumak için kampa para vermeyip arabamızı tırmanışçıların karavanlarını çektikleri bir park alanına çekip acil durumlar için getirdiğimiz çadırı kurup burada sabahladık. Ertesi gün doğruca Cordunella de Montsant kasabasına geri dönüp merkezdeki pastana-kafeye oturduk. Hem internetten hem de çevreden ev sormaya başladık. Airnb.com dan da pek iç açıcı haberler yok. Pastanenin panosundaki bir ilana yazdık gelen bir iki tırmanışçıya sorduk derken kirli sakallı orta yaşlı bir ispanyol içeri girdi. Adam dün airnb den yazdığımız adama çok benziyor. Konuşma şöyle:
Yasir: Lan bu o adam
Tugay'la ben: Hakkaten o galiba
Adam(ciddi): Bunların sıkıntısı ne bana bakıp konuşuyorlar
Biz: Hey bi gelir misin, bu sen misin (dün yazdığımız ev sahibinin fotoğrafını gösteriyoruz)
Adam: Hayır bu ben değilim
Ben: Boşver onu senin kiralayacak bir evin var mı?
Adam: Var ama 50 euro booking.com rezerve kem küm (adam da şaşırdı)
Ben: Tamam hallederiz sen bize evi göster biz alıcıyız bir aylık kiralayabiliriz (bir yandan da aramızda fiyatı tartışıyoruz)
Adam: (Kahvesini içiyor düşünüyor) Tamam Cuma'ya kadar 40 euro olur ama booking.com dan rezervasyon yapmanız lazım.
Böylece Alfredo'nun (Fredo hatta fredik bile olabilir) evini görmeye gittik. Ufak bir bahçemiz tüm eşyalarımız ve kapalı garajımız var. Tamam ucuz değil ama şimdiye kadar duyduğumuz en iyi fiyat. Ev sahibimiz de tırmanışçı ve üst katta oturuyor. İlk etapta 11 güne 400 euroya anlaştık. Tek eksik evde internetin olmaması onu da beş dakika uzaktaki cafelerden çözeceğiz.

Evi de hallettik haydi tırmanışa !

Evde bir kahvaltıdan sonra doğru sektörlere yola çıktık. Buradaki bir çok sektörün içinden en meşhurlarının olduğu kısma gelince zaten yol kenarındaki patikanın girişine park etmiş araçları görüyorsunuz. Biz de müsait bir yere park edip 3 dakika sonra ilk sektörün dibine ulaştık. Buradan vadinin içine doğru yürüyerek keşif yaptık. Meşhur El Pati sektörün önünden geçtik. İspanya'nın ilk 9a+(11+) rotası burada, videolarını izlediğim Golpe de Estado 9b, La Reina Mora 9a bu sektörde. Kaya turuncuya çalan sarı kireç taşı ve sapasağlam, muazzam bir eğim var.

Ana yoldan Siurana'nın ana sektörlerinin bulunduğu vadi ve Yasir'in heyecanı.

Burayı geçip L'olla sektöre geldik ve sağ taraftaki kolay rotalara girdik. Bu sektördeki rotalar 1990-91 yılında açılmış hoş rotalar, dereceler de Türkiye'dekine benzer. 6b(7) ile başladığımız güne 6b+, 6c, 6c+(8-) ile devam ettik. Hepsini ilk denememde çıkmam kayalardan yaz boyu uzak kalan bana iyi moral oldu. Bir de yazın Boulderhane'de yaptığım ayarsız bir antrenman sonucu sağ yüzük parmağımı ve sol işaret parmağımı aynı anda sakatlamayı başarmıştım. İki aydır barfiks demirini bile acısız tutamıyordum. Neyse ki işaret parmağım neredeyse iyileşmiş, yüzük parmağım ise iyileşmeye yakın bir halde buraya geldim ve dikkatle tırmanıyorum.

L'olla sektörde kısa sert kolay ve zor enfes hatlar mevcut.

İkinci gün El Pati sektörün en sağına gittik ve benim açtığım 6b+ (7+) Lame coucha baby rotasını Yasir'le Tugay ilk denemede çıkınca bir sonraki rotaya geçtik. Artık 7a (8) zamanı deyip El coridon de la muerta rotasına giren Yasir krimpli acımasız kilitte yerle bir olup sahneyi bize bıraktı. Bizden de rotayı ilk denemede çıkan olmadı. Bu arada yanımızda girişi ve ortası yüzey sonu ise sağlam negatif biten bir 7a+(8+) Drosta panic rotasına bir sürü kişinin girdiğini görünce ben de saldırdım. Ekpresleri takarak negatife kadar düşmeden gelince artık düşmem deyip sevdiğim büyük tutamaklı eğimli stildeki son kısmı da tırmanıp rotayı ilkgörüşte (onsight) tamamladım. Bir önceki 7a fiyaskosundan sonra iyi geldi. Yasir de aynı rotayı gözlemli (flash) çıkarken Tugay da bir diğer 6c+(8-) Viagra man rotasını ilkgörüşte çıktı. Güzel, ekip kıvama geliyor. Son olarak da hoş görünen bir 7a hattı olan Ay mamita rotasını ben ilkgörüşte Yasir gözlemli (flash) çıkınca harika bir tırmanış günü daha bitmiş oldu.

Yasir Drosta Panic 7a+(8+) rotasında.

Yasir'den ilk gün izlenimleri vidyosu burada.

3.gün hava sağanak yağışlı ve biz de dinlenmeye karar verdik. Montsant'da Çarşamba pazarı kurulduğunu öğrendiğimizden topu topu iki tezgahtan oluşan pazara gittik. Diyebilirim ki marketten daha ucuzdu. 10 günlük meyve sebze ve yumurta ihtiyacımızı 40 euroya hallettik. Akşam da tırmanış malzemeleri satan ve kafe de olan Goma'ya gidip Yasir'in iki solution ayakkabısını ve Tugay'ın bir La sportiva'sını tamire verdik. Fiyatlar 23 euro ile başlayıp ayakkabının perişanlığına göre 43 euroya kadar çıkabiliyor. Ve dinlenme gününün nefis menüsü: benden fırında bol sebzeli ispanyol tavuğu, Tugay'dan domatesli havuçlu bulgur ve renkli coşkun bir salata:)
4.gün yağmurun bir türlü dinmemesi üzerine Sharma Climbing Bcn'e gitmeye karar verdik ve tam iki saat sonra 13.30 salona girdik. Günlük ücret kişi başı 12, öğrenci 8,5 euro. Ferah bir alanda onlarca renk rotasında tam altı saat tırmandık ve artık bir şey tutamayacak duruma gelince çıkmaya karar verdik. Salondaki rotaların tamamına yakınını ya çıktık ya da denedik, çok sağlam antrenman oldu. Sonrasında ise Montsant'a iki saatlik bir sürüş.

Çok deli antrenman oldu.

Yasir'den Sharma Climbing vidyosu burada.

Ertesi gün uyandığımızda dinlenmekten başka çaremizin olmadığını anladık. Dünkü boulder antrenmanı bizi fena çarpmış. Biz de güzel bir günü Siurana manzaralı terasta esneme germe hareketleri yapıp, çay kahve ve muhabbetle geçirdik. Ertesi gün hedef Margalef.
Montsant'dan 40 dakikalık bir sürüş sonrası ilk sektörlerin önüne geldik. El Laboratari sektör, o vidyolardan gördüğüm kısa sert rotaların olduğu yer. Rotalar 10-15 metre civarı ve en kolayı 7c (9), ben de defalarca bir çok ünlü tırmanışçının denemesini ya da çıkışını izlediğim Demencia Senil 9a+(11+) rotasının dibine gidip tavanda çift parmak kampüsle başlayan ilk hamlesine baktım. Bu tutamaklara dokunmak bile heyecan verici. Diğer tarafta First Round First Minute 9b rotası, vidyolarından daha kısa duruyor. Sert baba buradan kaçalım, zaten sektör çok güneş alıyor:)

Laboratari Sektör. Aralık'tan önce gelmeyin. Çok sıcak.

Buradan arabayla ilerleyip park ettikten sonra sağdan patikayı yarım saat kadar yürüyünce ağır negatif 50 metre rotaların bulunduğu La Visera de la Coma sektöre geldik. Sektör 8c, 9a dolu. Zaten İspanya'nın en güzel yanlarından birisi de bu ufuk açıcılığı. Dünyanın en çok çıkışı yapılan ve bu günlerde derecesinin düşürüleceği söylenen Era Vella 9a (11) rotası da bu sektörde. Yıllar önce tırmanışa ilk başladığımda Reel Rock film serilerinden birinde bu rotayı görmüş ve bir gün muhakkak denemeliyim demiştim.

Margalef'in 50 metrelik kaya bandı.

Ekibin keyfi yerinde.

Isınmak için yan sektöre geçip bir 6c ye girdik. Girmez olaydık, Margalef'in sadece deliklerden oluşan ve yukarıdan bakılınca bir türlü görülmeyen ayak tutamaklarında hepimiz tokatlandık. Sonra Tugay'ın açtığı bir 7a ya tepeden emniyetli gireyim dedim yok abi olmuyor bu stil beni hiç açmadı bana eğimli kolonet getirin. Baktım Yasir'in de bu rotalarla arası iyi değil Katedral Sektör'ün en solunda bütün bahçeye inat harika eğimli bir kolonet hattı 7c+ bulmuş.

Yasir 7c+(9+) deniyor.

Yasir onunla boğuşadursun benim aklım Era Vella'da. 80 metrelik ipimi alıp bu rüya rotanın dibine serdim, dedim nereye kadar giderse. Rotanın ilk 15 metresi 6+ gibi, sonrasında büyük tutamaklı çok zor olmayan bir tavan geçişi ve sonrasında uzaya giden ölümcül eğimli bir devamlılık tırmanışı. İlk kısmı tırmanırken heyecanlandım çünkü hep görmeyi dokunmayı hayal ettiğim rotalardan biriydi bu ve ayrıca daha önce hiç 9a denememiştim, acaba ne kadar zordu? Hamleleri hissedip ekpresleri tuta tuta tavanı geçip eğimli kısımda üç klip attıktan sonra bolt arası açıldı ve hamleler zorlaştı. Haliyle düşüşler de uzun olunca tektar rotaya dönmesi de zorlaştı. Ben de bu kadar yeter deyip aşağı indim.

Yolun sonu görünmüyor. (Era Vella 9a, 11)

Tırmanışta çok sık gördüğüm durumlardan biri de bir çok tırmanışçının zor dereceleri çıkamamasının sebebi zaten çıkamayacaklarını düşünüp hiç denememeleri. Halbuki 9a çıkan bir çok tırmanışçının ilk denemesinde o rotayı asla çıkamayacaklarını düşündüklerini hep duydum. Ancak vücut zamanla hamlelere alışıyor ve gün geçtikçe bir üst noktadan düşmeye başlıyorsun ve bu sana ümit veriyor ve daha çok yüklenip rotayı düşmeden çıkabiliyorsun. Yani tırmanış kafada bitiyor, dereceden korkmamak lazım.

Belki bir gün...

Ertesi gün hakkında güzel şeyler duyduğumuz Siurana'daki Can Piqui Piqui sektöre gittik. Günlerden Pazar ve ortalıkta kimseler yok. İspanya'da tırmanışın daha canlı olacağını düşünmüştüm ama sürekli yanılıyorum. Belki millet sezonu daha açmadı ama bir iki kişi olaydı hiç olmazsa sektörü bir saat aramazdık. Bir de rehber kitabı anlamak sıkıntı. Margalef gibi Siurana'nın da kitabında sektörlerin fotoğrafı değil de renkli resimleri var ve bazen anlaması gerçekten güç olabiliyor. Bu sektörde rotalar Margalef tarzı, acımasız monolar, çift parmaklar ne bileyim sevemedim bu stili. Bana çok sert gelen bir 6c+ ve 7b ler denedik, yok abi olmuyor, boulder antrenmanının etkisi hala üzerimde galiba. Yasir bana zor bir şeyler lazım deyip saldırdığı 8a da fena iş çıkarmadı ve günü bir başka sektör daha görmüş olarak bitirdik.

Yasir 8a'da tutacak bir şeyler arıyor.

Üstüste üçüncü tırmanış günü olan ertesi gün yataktan hiç çıkmak istemesem de ekibi dinlenmeye ikna edemediğimden takıldım peşlerine Siruanella East sektöre gittik. Bu sektör El Pati'nin hemen karşısı, zaten kanaatimce bu kanyon en iyi rotaların ve sektörlerin bulunduğu bölge. Güne 6c bir ısınma ile başladık. Yasir'in açtığı rotayı herkes tamamlayınca yandaki bir 7a+ ya geçtik. Yasir'in titreyerek düştüğü sıkışmalı kilitten ben bir şekilde geçip istasyona giderken baktım rota pozitife bağlıyor, dedim buradan düşmeyeyim ama zaten son boltun da üzerindeyim, salak gibi sıkı al dedim Tugay'a ve aşağı bıraktım kendimi. Tabi kazıklandım ve sol dizimi sert bir şekilde kayaya vurdum. Hemen indimse de dizimin ağrısı tüm gün devam etti. Güzelim rotanın sonunun böyle yüzeye bağlamasına da ilkgörüşün (onsightın) yanışına da dizimin acısına da küfrederek indim aşağı. Sonrasında hem güneş alan hem de enfes görünen eğimli rotaların bulunduğu ilk gün gittiğimiz L'olla sektöre geçtik. Parmak ağlatan ve kilidi cebe atlayışla biten Bistec de biceps 7b+(9-) rotasıyla işe başladık. Ben hamlelerine bakıp indim ama Yasir rotayı sevdi ve deneme üzerine deneme yapıyor. Bu arada yanımızdaki üçlü ispanyol grup da aynı rotayı denemeyi başladı. Derken bir baktım Jonathan Siegrist gelmiş rotayı deneyebilir miyim diye soruyor. Oo iyi sektör şenlendi. Ben de bir yandaki Ya os vale 7c rotasını açtım. Bu hat da nefis deliklerden harika bir cebe atlayışla bitiyor ama düşüş biraz riskli, ben zaten dizimin ağrısından zor tırmandığımdan fazla zorlamadım. Rotayı açıp indim. Bu arada Jonathan yandaki sert girişli 8b ye bir türlü giremediği için küfredip duruyor. Yasir 7b+ ya taktı. Tugay ise sağdaki 7a lara saldırmış durumda.

Tugay karanlıklardan gelmiş kilide giriyor. (Bistec de biceps 7b+, 9-)

Ben de gözüme kestirdiğim başka bir kısa sert hat olan La cara que no miente 8a+(10-) rotasına girdim. Abi rotada kolonet var ben bunu çıkarım. Gerçekten de rotanın kilidi kolonette bir kaç hamle ve sonra sağ üstte bir cebe atlayış. Cimlastik hamleler, net ayaklar, kolonet tutuşları, güzel bu rota tam benlik. Bir kaç denemeden sonra kilidi yaptım bakalım tüm hamleleri birleştirebilecek miyim?

Kolonetten makas alırken ben. (La cara que no miente 8a+, 10-)

Artık hava karardığından ekpresleri rotalarda bırakıp dönüşe geçtik. Jonathan La Reina Mora 9a rotasını deniyor ama karanlıktan zor seçebiliyorum. Tekrardan esaslı rotaları denemek bana iyi geldi. Kıpkızıl gün batımının üzerinde bizi selamlayan hilal eşliğinde kanyonu terkederken geldiğimizden beri ilk defa Siurana'nın ruhunu hissettim. Burada olmak güzel.

Güneşli bir dinlenme gününün ardından tekrar L'olla sektördeyiz. Isınmanın ardından 10- ye daldım ama bulduğum zayıf diz takmalı çözümde dizim kaydı ve düştüm başka çözüm ararken de hem yoruldum hem de güneş vurmaya başlayınca benim çıkış bir başka zamana kaldı. Yasir 9- nin kilidini günün ilk denemesinde rahat geçse de istasyonun altındaki yüzeyden düştü. Sonraki denemesinde rotayı tamamladı. En azından birimiz temiz bir çıkış yaptık. Bol cumarlamalı ve fotoğraflı bir gün oldu.

Bulduğum zayıf diz takmalı çözüm. İşe yaramadı be.(La cara que no miente 8a+, 10-)

Yasir'in çıkış vidyosu burada.

Ertesi gün El Pati Sektör'deki çok güzel görünen bir çatlak hattı 8b (10) rotaya girdik. Çatlakta bir kilit ardından iyi bir dizde dinlenme ve ağır eğimde iyi tutamaklarda dans ve istasyon öncesi bir yüzey kilidi. 42 metrelik çok güzel bir hattı keşke temiz çıkışını yapmak için yeterli zamanımız olsaydı. Bir başka zamana deyip yolun kenarındaki gölge olan başka bir sektöre geçtik. Buranın kayası da havası da güzel. Gözümüze bir 7b+(9-) rota kestirip daldık. Rotayı açanın fakir zamananına gelmiş galiba rotada bolt yok. Yasir yaptığı cesur denemede 7-8 metre düştü. Bütün sektör coştu. Ben girdim rotaya dedim ben bunu çıkmam bir sonraki bolt görünmüyor. Yandaki bir rotayı tırmanan birine rica ettim baktı ve boltun dört beş metre kadar yukarıda bir yerde olduğunu söyledi. Abi insan araya bir bolt koymaz mı? Giriş boltu da zaten çok tehlikeli bir yükseklikteydi. Rotanın kilidi bildiğin bolt araları olmuş. Yasir'in düştüğü yeri deneyeyim dedim. Gittikçe küçülen ve tutması zorlaşan bir çatlaktan iyi görünen bir tutamağa zayıf ayaklardan uzanma var ama son bolt ayağımın 2 metre altındayken ben bilmediğim bir tutamağa hamle yapamadım. Bir süre kötü tutamaklarda titreyip tekrar aşağı doğru inip ekpresi tuttum. Az önce El Pati'deki rotadan 8-9 metre atlayan ben değilim sanki ama tırmanış böyle bir şey bazen zihin kitleniyor. Ben bu riski alamam abi deyip sahneyi Tugay'a bıraktım. O da oturarak da olsa aynı yere geldi ve cesaretle burayı geçip rotayı açmayı başardı. Bense yandaki bir başka 9- hatta gözümü dikmiş güneş batmadan denemek istiyorum. Büyük umutlarla transfer edilen futbolcu edasıyla girdiğim ilkgörüş (onsight) macerası ne yazık ki yan tutuş dolu teknik bir geçişte hüsranla son buldu. Tugay da az önceki 9- ye tekrar girdiyse de kilitte bu sefer düştü ve herkese seyirlik bir uçuş izletti. Yasir benim 9-yi toplarken Siurana'daki son günümüz böylece bitmiş oldu.

Rota dibi.